Türkler uyudu kaldı zannetmeyin, bunlar cihangir millettir...

En korkunç şey kafaların sömürgeleştirilmesidir. Ve bizde bu oldu artık. İnsanlar aldırmıyor ve kafalar sömürgeleştirilince senin neyin varsa alıp götürürler. Topraklarını da alırlar, sen de orada köle olursun. Doğru düzgün, Atatürk çizgisinde ulusal diliyle ulusal ruhta eğitim görse böyle olmayacak. Şimdi Türkçe elden gidiyor. Yakında resmi dil İngilizce olursa hiç şaşırmayın, insanların kafaları böyle boşaltıldığı için de itiraz değil kabullenme olur. Batı, Türk adını tarihten silmek için uğraşıyor. Gerçeği, Anadolu’ ya gittiğimde ve oradaki konuşmalarda çok umutlanıyorum. Çünkü o ayarlı eğitimden geçmemiş, kafası yıkanmamış halk durumun farkında ve ulusal bilince sahip.

Her kesimden ülkesini, bağımsızlığını düşünen insanlar birleşmeli; bu iki ana meselede birleşerek karşı çıkmalıyız. Sağ sol çatışmasının körüklendiği dönemde Türkçe ile eğitim konusunda tek başına savaş verirken laf anlatmak çok zordu. Her kesim birbiriyle dirsek teması içinde bulunarak topluca karşı koymalı. YÖK protesto edilirken de asıl mesele unutuluyor; adam sana kendi dilinde eğitimi neredeyse yasak etmiş, Türkçe üniversiteleri, Türkçe bilimsel yayınları kaldırmış, kimse buna ses çıkarmıyor. Eskiden hızısıhhada çocuk yaşta bir araştırmaya tanık olmuştum; attan kan alınacağı için burnuna kocaman bir mandal takılırdı. Sonra da doktor boynuna kocaman bir iğne batırıp kan alırdı. Zavallı atın haberi yok; burnu çok hassas olduğu için mandalla meşgul; kanının alındığını fark etmiyor. İşte durum bu!
…

Türkiye çok önemli. Kendi kaderine kendisi hakim olabilse…Türkiye, hareketli, dinamik, genç nüfusu, kaynakları, çok büyük bir tarihi, tarihi tecrübesi olan, devletler ve medeniyetler kurmuş bir ülke. 1970’ lerde bile o ruh hali hala vardı; Nev York’ taki “New Middle East” dergisini, 1970’ lerde birgün, oradakai bir Yahudi meslektaş ve arkadaşım evinde bana göstermiş, “Bak, Türkiye hakkında şu makale ne diyor” demişti. ABD donanması geldiğinde Dolmabahçe’ de gençlik toplanmıştı ya, askerleri şehre sokmamışlar ve denize atmışlardı ya. Bir fotoğraf, bu fotoğrafta o gençliğin yüzleri görülüyor, kalabalığın resmini çekmiş muhabir. Altında “şu gençliğin gözlerine bak, muazzam bir enerji, ruh var” diyor, devam ediyor: “Türkler uyudu kaldı zannetmeyin, bunlar cihangir millettir, bir fırsatını bulursa yine büyük bir kuvvet olurlar, bunlara çok dikkat etmek, onları Osmanlı ruhundan koparmak lazım.” Ve ondan sonra da Türkiye’ de bu olaylar oluyor ve bugün son sürat gidiyor. Halkın tarihine, diline, Osmanlı atalarımıza, inanlarına, binlerce yıllık Asya kökenli insani değerlerine, geleneklerine yabancılaştırılması, hatta düşman edilmesi, sonunda kafalar hazır duruma getirilince de ülkenin yağmalanması her gün hız kazanıyor! (Oktay SİNANOĞLU/ Mayıs 2001)